Het lezertje in Vught

Dit lezertje staat in de bibliotheek in Vught. Het staat in een hoekje naast de trap.

Tijdens een schrijfworkshop schreef een van de deelnemers dit verhaaltje erbij:

Het lezertje
Zo verstopt in een hoekje, zit je daar te lezen. Benen over elkaar geslagen, boek op schoot. Onbeweeglijk, roerloos als een reiger, staar je in je boek. Helemaal alleen in je eigen wereld, omringd door de figuren in je boek. Ik ben benieuwd naar het verhaal dat je zo in de ban heeft. Je leest, niets kan je afleiden. Vergenoegd, verstild, zo helemaal opgaand in het verhaal. Je zucht er nog net niet bij van genoegen.

Maar niet alleen dit lezertje trok mij naar Vught, ook de bijzondere bibliotheek. Die zit namelijk in een kerk.

Allgemeine Lesegesellschaft

We zijn al heel wat keren in Basel geweest, maar deze mooie bibliotheek zijn we al die keren gewoon voorbij gelopen.
Dit keer kwamen we van de Rijnoever, we waren net overgevaren met het bootje. Ook dat hadden we nog nooit eerder gedaan. Het weggetje naar boven liep langs deze bibliotheek.

Volgens de folder is de Allgemeine Lesegesellschaft Basel een plek voor lezen en ontspanning in het hart van de stad. Al meer dan tweehonderddertig jaar biedt het zijn gebruikers toegang tot boeken, kranten en tijdschriften in een waardige sfeer. Het werd opgericht in 1787 en is een van de weinige directe getuigenissen van de Verlichting in de stad. De doelstellingen zijn in al die jaren niet veranderd: gemakkelijke toegang tot literatuur en hedendaagse kennis, ruimte voor gesprekken en discussie of gewoon om te genieten van een kopje koffie.
Zoals bijna alle verenigingen stond ook het Lesegesellschaft aanvankelijk alleen open voor mannen, tegenwoordig zijn er ook veel vrouwen lid.

Narodna knjižnica

Dit is de Nationale Bibliotheek van Slovenië.


In het boek Bücherorte lees ik dat Ljubljana de titel heeft van UNESCO City of Literature. Dit was een van de redenen om Slovenië te kiezen als vakantiebestemming. In het boek wordt uitgelegd dat er in de afgelopen jaren veel boekenbeurzen en boekendagen zijn georganiseerd en dat er vooral veel aandacht is voor jeugdliteratuur en dat lezen in gezinnen sterk wordt gepromoot.
Ik verwachte dan ook op iedere hoek van de straat een boekwinkel of bibliotheek te vinden. Helaas…

Een van de weinige bibliotheken die ik gezien heb, is de Nationale Bibliotheek. Het is geen bijzonder gebouw. Wel kenmerkend zijn de ramen, die de vorm hebben van een opengeslagen boek.

Van binnen is het somber. De trap en een kleine expositieruimte is het enige toegankelijke deel voor bezoekers, als niet-lid mag je helaas de leeszaal niet bezoeken.

Ik heb wel redelijk wat boekwindeltjes gevonden in de stad, maar in al deze winkels werden voornamelijk kinderboeken verkocht. Het klopt dus wel dat er veel aandacht is voor jeugdboeken.
Maar waar de volwassenen hun leesvoer vandaan halen weet ik niet. Ik heb niet een boekwinkel gevonden met een goed gesorteerde afdeling Literatuur en ook de gewone bibliotheken leken in Ljubljana een goedbewaard geheim 🙁

Stadtbücherei

Deze Stadtbücherei in Freiburg ziet er misschien minder spectaculair uit dan de enorme bibliotheek in Stuttgart, maar hij wordt wel druk gezocht zo te zien, door jong én oud.

Stadtbibliothek Stuttgart

Stuttgart heeft een prachtige bibliotheek. Van buiten is het een vierkante blokkendoos.
Als je binnenkomt, krijg je niet meteen de ruime indruk die de bibliotheek van buitenaf doet vermoeden. Maar schijn bedriegt.
De onderste drie verdiepingen zijn gebouwd om een hoge, lege hal met een lichtkoepel in het midden. De eerste dag dat ik er binnenstapje, dacht ik dan ook dat ik verkeerd zat. Ik kende de foto’s van de grote, open, witte ruimte en dit leek er bij lange na niet op. Maar ik zat wel degelijk goed. Je moet even verder kijken dan je neus lang is.

Het meest verrassende effect krijg je als je met de lift naar de bovenste verdieping gaat. Dan zie je in een keer dit.

Heel grappig vond ik dat er niet alleen zittend gelezen werd, maar ook staand en vooral lopend.

Op de website van de bibliotheek vond ik een duidelijke tekening van de opbouw van het gebouw.

Boekentoren

Er is geen boek te zien, ook binnen in de hal en de leeszaal niet. Toch is dit de Boekentoren, de bibliotheek van de universiteit in Gent.

In de toren staat 24 km boekenplank. En in het depot onder de grond staat nog eens 37 km boekenplank. Ongeveer zo lang als de Belgische kust.

Bij de ingang een mooie reliëf met boektafereel.

In 1942 opende de boekentoren voor het eerst zijn deuren. In 2021, na negen jaar renovatie, is de bibliotheek weer geopend voor bezoekers. Er is een mooie online tour te zien, of een rondleiding van tv-presentator Joris Hessels.

Fest Sant Jordi in Barcelona

Het is vandaag Fest Sant Jordi in Catalonië, het feest van de heilige Joris. Er zijn vele varianten van het verhaal in omloop, maar de basis is dat Sant Jordi een prachtige prinses redde die op het punt stond een afschuwelijke dood te sterven in de handen van een draak. In Catalonië is deze heiligedag uitgegroeid tot een ware feestdag, een soort mengelmoes tussen Valentijnsdag, Koningsdag en Open Monumentendag.

Traditiegetrouw gaven mannen op Sant Jordi rozen aan de vrouwen en de vrouwen boeken aan de mannen. En dit kan iedereen zijn, niet noodzakelijk je partner of iemand die je leuk vindt. Jongens kopen rozen voor hun moeders; meisjes boeken voor hun vrienden. Maar inmiddels kunnen meisjes net zo goed een boek krijgen en jongens een roos.

Overal in Barcelona stonden vandaag boekenkraampjes en rozenstalletjes.

In de boekwinkels kon je over de hoofden lopen.

De straten waren versierd met boeken- en rozenslingers.

Er waren taarten in de vorm van een boek.

Er waren zelfs hele kunstwerken gebouwd.

Helaas ook hier en daar een verregend boek. Het is niet alleen voorbehouden aan Koningsdag om te verregenen, ook Sant Jordi valt nog wel eens in het water.

Maar gelukkig komt na regen ook altijd weer zonneschijn en kon de verkoop weer verder.
Hier op enorme slinger aan boekenstalletjes op de Passeig de Gràcia (de Champs-Élysées van Barcelona).

Ook waren vandaag veel gebouwen geopend die normaal niet toegankelijk zijn. Zo ook de Biblioteca de Catalunya.

Beter goed gejat dan slecht bedacht

Geregeld struin ik websites af van collega-bibliotheken, op zoek naar ideeën of oplossingen voor onze eigen bieb-website. We werken allemaal met hetzelfde systeem, dus waarom niet bij elkaar de kunst afkijken en ideeën opdoen. Beter goed gejat dan slecht bedacht.
Dat heeft deze bibliotheek zo te zien ook gedaan. Deze foto maakte ik vijf jaar geleden. Heel toepasselijk bij dit bericht. 🙂

Bibliotheek in het Reto-Romaans

Het Reto-Romaans (kortweg: Rumantsch) is de vierde taal in Zwitserland en heeft ongeveer 36.000 moedertaal-sprekers. In het kanton Graubünden heeft het de status van een officiële taal. Volgens de wet heeft Zwitserland vier officiële talen: Duits, Frans en Italiaans, en in Graubünden ook Reto-Romaans.
Deze kleine taal kent ook nog eens vijf dialecten die onderling moeilijk verstaanbaar zijn. Sinds 1982 bestaat daarom het Rumantsch Grischun, een kunstmatige taal die berust op de drie grootste dialecten en in het onderwijs wordt gebruikt. Deze variant is dus niemands moedertaal.

In Samedan, een plaatsje niet ver van Sankt Mortiz, kwam ik dit bord tegen. In welke van de vijf dialecten dit de bibliotheek is, weet ik niet. Ik denk dat het woord bibliotheek in alle dialecten hetzelfde zal zijn, want ook in het Italiaans is het biblioteca.

Bergbieb

Hoog in de Zwitserse bergen, in Arosa, kwam ik dit piepkleine bibliotheekje tegen. Een koffer op een paal in een plantsoentje. Als je de koffer open maakt, vind je een serie boeken waar je er eentje van kunt lenen. Ben je klaar met lezen, doe het boek dan weer terug in de box en sluit de box zorgvuldig af.

Voor wie van lezen houdt, is er gelukkig ook een echte bieb in Arosa.