Nog een laatste kerstfoto, met sfeervol kerstbokeh!
Het trucje met bokeh in een vormpje wilde ik al langer eens uitproberen. Het is heel simpel: een stuk zwart papier voor je lens en daarin een klein figuurtje uitsnijden. Het mooiste werkt dat natuurlijk met de kerstlampjes. Dus de kerstboom moest nog even blijven staan tot ik klaar was met dit experiment.
… en ze leefden nog lang en gelukkig.
Meer woorden heeft een sprookje niet nodig.
Een lekker kerstvakantie-werkje. De hele (Engelse) wereldliteratuur ligt in stukjes voor het oprapen.
Zelfs al weet je nog niet om welke titel dit gaat, je ziet zo aan de twee stukjes dat hier een Pinguin pocket komt te liggen.
Zelfs mijn kersthuisjes zijn helemaal in boekenstijl. In de loop van de jaren verzamelde ik een bibliotheek, een boekwinkel, een krantenkiosk en lezende en zingende poppetjes.
Het uitzicht is dan misschien niet heel romantisch, maar dit bankje is speciaal neergezet om lekker te mijmeren. Met een weidse blik over de ringvaart kan je er lekker tot rust komen. En ondertussen kan je je te goed doen aan alle mooie letters en spreuken op het bankje.
Het bankje staat in Aalsmeer, aan het einde van de Kanaalstraat.
De tijd van lekker buiten zitten met een krantje is alweer voorbij. De winter komt er aan. Deze twee vrouwen maken nog even gebruik van het mooie weer om buiten hun college-aantekeningen door te nemen of de krant te lezen.
Hij staat op de veerdam van het eiland en verwelkomt je als je aankomt met de veerboot: de dorpsomroeper van Schiermonnikoog.
‘De dorpsomroeper’, zo lees ik ‘vervult een centrale rol in de informatievoorziening op het eiland. Niet alleen voorziet hij de gemeenschap van informatie over evenementen en activiteiten, belangrijker nog: hij is het meest directe alarmeringssysteem bij calamiteiten. Ook in geval van een Hoogwater situatie waarbij de veerdienst wordt gestremd of erger nog de dijkbewaking moet worden ingesteld. Ook bij ijsgang of kruiend ijs, waarbij de veerdam niet meer toegankelijk is, vervult hij een centrale rol.’
In 1776 werd de eerste dorpsomroeper aangesteld. Ongeveer 60 keer per jaar moest hij in actie komen, daarbij moest hij 65 keer z’n boodschap voorlezen over een route van 18 km.
De meerpaal kwam er op initiatief van dorpsomroeper Jelle Woudstra. Hij kwam met het idee een informatiepaneel te plaatsen met daarop de waterstanden. De veerdam staat namelijk regelmatig onder water, hij ligt slecht 1,90 m boven NAP. De hoogste waterstand is gemeten op 1 november 2006: 3.56 m boven NAP.
Het is duidelijk een geliefd foto-object, ik ben niet de enige die hem vastlegt.
In Utrecht hebben wij onze eigen Walk of Fame. Een ode voor de filmwereld met soms ook een knipoog naar de boekenwereld.
Sinds 1999 worden ieder jaar een of enkele nieuwe sterren toegevoegd aan de eregalerij in de Vinkenburgstraat. Een van de eerste gouden tegels was voor Nadja Hüpscher in De Boekverfilming.
Na alle berichten uit Zwitserland, wordt het tijd om weer eens terug te keren naar Nederland. Gandhi verschaft me daarvoor een mooi bruggetje.
In Genève, vlak naast de Verenigde Naties, staat een standbeeld van Mahatma Gandhi. Zittend, lezend in een boek. Als motto staat er bij ‘Ma vie est mon message’ / My life is my message’.
In Amsterdam, op de Churchill-laan, staat hij ook, hier met een boek onder zijn arm.
Mohandas Karamchand Gandhi – મોહનદાસ કરમચંદ ગાંધી (1869 –1948) was een Indiase jurist en politicus, en nationaal en spiritueel leider van India.
Na een rechtenstudie in Engeland vertrok Gandhi naar Zuid-Afrika, waar hij zich voor de Indiase bevolkingsgroep inzette. Na terugkeer in India werd hij leider in de Indiase onafhankelijkheidsstrijd. Mahatma Gandhi was een van de grondleggers van de moderne staat India en voorstander van actieve geweldloosheid als middel voor revolutie.
Gandhi spande zich ook in voor verzoening tussen hindoes en moslims in India. Hij werd in 1948 in New Delhi vermoord door een extremistische hindoe.
La Chaud-de-Fonds in de Jura is een belangrijke horlogestad. Bijzonder, want de stad ligt op 1000 meter hoogte, best hoog voor een grote stad. Het is dan ook de hoogstgelegen stad van Zwitserland. Dat de horloge-industrie hier is ontstaan heeft met twee factoren te maken. In de winter, als het land onder een dik pak sneeuw lag, hadden de boeren het niet druk. Zij gebruikten hun tijd voor houtsnijwerk. Daarnaast was Zwitserland een belangrijk toevluchtsoord voor Hugenoten die uit Frankrijk moesten vluchten. De klokkenmakers en instrumentenmakers vluchtten veelal naar de Jura. De traditie van het houtsnijwerk uit de streek in combinatie met de gevluchte klokkenmakers, maakte dat deze streek zich vanaf eind 18e eeuw tot klokkenstreek kon ontwikkelen, met de beroemde koekoeksklokken.
Het maken van klokken en horloges is nog steeds de grote drijfveer van deze streek. Zo levert de horlogemakerij Fonderie Sandoz klokken voor de schaatswedstrijden van de Olympische Spelen en zijn er grote namen gevestigd zoals Tissot en Longines.
Ik wilde deze stad graag bezoeken, omdat mijn grootvader horlogemaker was. Weliswaar heeft hij z’n opleiding niet hier gehad, maar in de andere horlogestad, Genève, toch zal hij ook deze stad zo nu en dan bezocht hebben tijdens zijn Zwitserse jaren.
Maar de stad viel me wat tegen. Het oorspronkelijke dorp werd ruim twee eeuwen geleden door brand verwoest. De stad is toen helemaal opnieuw opgebouwd volgens een dambordpatroon. Heel praktisch voor de doorstroom van het verkeer, alle straten zijn eenrichting, maar weinig gezellig; geen oude pleintjes, smalle steegjes of scheefstaande torentjes.
Gelukkig trof ik wel drie lezende beelden in de stad. Een lezende jonge vrouw voor de bibliotheek, aan de Rue du Progrès.
Een standbeeld van Guillaume Farel, een van de Reformateurs van Zwitserland. Hij staat voor de Temple Farel, ook in de Rue du Progrès, schuin tegenover de bibliotheek.
Ik noemde hem al eerder bij de Reformatie.
En een mooi tableau aan de Avenue Léopold-Robert.
Nog een aardig weetje. Deze laan ligt op 991 meter en is daarmee een van de laagstgeleden straten van La Chaud-de-Fonds. De bomen in het midden worden ieder jaar gesnoeid op precies 1000 meter boven zeeniveau.
