Stuttgart heeft een prachtige bibliotheek. Van buiten is het een vierkante blokkendoos.
Als je binnenkomt, krijg je niet meteen de ruime indruk die de bibliotheek van buitenaf doet vermoeden. Maar schijn bedriegt.
De onderste drie verdiepingen zijn gebouwd om een hoge, lege hal met een lichtkoepel in het midden. De eerste dag dat ik er binnenstapje, dacht ik dan ook dat ik verkeerd zat. Ik kende de foto’s van de grote, open, witte ruimte en dit leek er bij lange na niet op. Maar ik zat wel degelijk goed. Je moet even verder kijken dan je neus lang is.

Het meest verrassende effect krijg je als je met de lift naar de bovenste verdieping gaat. Dan zie je in een keer dit.

Heel grappig vond ik dat er niet alleen zittend gelezen werd, maar ook staand en vooral lopend.

Op de website van de bibliotheek vond ik een duidelijke tekening van de opbouw van het gebouw.