Al een tijdje wilde ik deze foto maken, een Stil-Leven: boeken met ‘Stil’ in de titel met een wekker die het Leven verbeeldt: de tijd verglijdt. Het duurde even voor ik bedacht hoe ik de wekker in ‘beweging’ kon krijgen. Met behulp van photoshop, ‘lagen’ en ‘maskers’ lukte het. Of het ook echt geworden is, wat ik in mijn hoofd had… Je hebt vaak een fantastisch plaatje in je hoofd, en je moet uiteindelijk genoegen nemen met een minder beeld.
Stillevens zijn bijna altijd met fruit of ander eten of met bloemen. Boeken kom je zelden tegen op een stilleven. Voor de cursus die ik nu doe bij de Teekenschool – Rijksmuseum – oefenen we dan ook met groente, fruit en bloemen. Ik probeerde het een en ander uit met een oude bos tulpen (links). Maar ja, er ontbrak natuurlijk iets… een boek. Een nachtje slapen bracht me op het idee een boektitel te verbeelden: Het tulpenvirus van Daniëlle Hermans. De oude dokterstas van mijn vader bood mooie accessoires. Of het fysieke boek er nu ook bij moet, daar ben ik nog niet uit. Wie goed kijkt…
Met onze fotoclub hebben we ons laten inspireren door Hendrik Kerstens en zijn variaties op de Hollandse meesters uit de Gouden Eeuw. Ik viel natuurlijk weer als een blok voor ‘Book’.
Deze foto heeft een van mijn clubgenoten gemaakt.
Vrijdag de 13e in de regen door Amsterdam lopen sjouwen. In de buurt van het Leidseplein moest ik iets afgeven, daarna uit eten in Oost. Een lekker wandelingetje, dacht ik, fototoestel mee. Bij mooi weer inderdaad een leuk stukje lopen, maar het regende dat het goot.
Ik ben toch maar dapper gaan wandelen, diep weggedoken in mijn capuchon. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, vanuit mijn windjack spied ik toch naar mooie inkijkjes langs de grachten. Soms waren ze de moeite waard om even uit m’n schulp te kruipen.
Een dagje Antwerpen kan natuurlijk niet zonder Willem Elsschot. Op het Mechelseplein staat zijn standbeeld, met – natuurijk – een boek in zijn hand. In het hoekje van de foto zit Jacob te wachten tot ik klaar ben met mijn fotosessie.
Willem Elsschot – pseudoniem van Alphons de Ridder (1882-1960) – was een Vlaamse romanschrijver en dichter. Zijn bekendste titels: Lijmen / Het been en Kaas.
Op de plaquette staat: ‘Het beeld werd gerealiseerd door Radio 2 en de Kamer van Koophandel en Nijverheid van Antwerpen’
Het beeld is gemaakt door de Antwerpse kunstenaar Wilfried Pas.
Op onze wandeltocht kwamen Jacob en ik ook nog wat leuke boekenwinkels tegen. Deze zagen we toen de winkels nog open waren.
Deze winkel – van De Slegte – zagen we pas na sluitingstijd. Het lezende beeld moest ik dus door de ruit heen fotograferen.
Als je ’s avonds door de stad loopt, kan je altijd zo lekker bij mensen naar binnen kijken. Buiten donker, binnen lichtjes aan, lekker gluren.
We wandelden langs het Amsterdam Light Festival en bekeken natuurlijk de mooie licht-kunstwerken. Maar stiekem kijk ik dan ook even door de ramen en maakte ik meteen een paar boekenfoto’s.
Bij Boekhandel Scheltema, in Amsterdam, ligt een lief klein meisje te lezen. Ze mag er zelfs blijven slapen.
Een klein minpuntje, ze leest een Engels boek, en geen Nederlands boek…
Welk verhaal is dit…?
Met kerst hebben we met de familie een schuilkerk in Den Haag bezocht. In het Hofkwartier waren vroeger heel wat schuilkerken van de orde van Oud-Katholieken, een zelfstandige orde. Vanaf eind 16e eeuw was de uitoefening van de katholieke eredienst in Den Haag verboden. Katholieken kwamen echter in het geheim bij elkaar voor hun godsdienstige bijeenkomsten. Zo ook de Oud-Katholieken. In die tijd waren er verschillende kleine schuilkerken. Veel zijn verdwenen, maar tussen de Molenstraat en de Jufftrouw Idastraat is nog een mooie schuilkerk in tact: de Oud Katholieke Parochie van de H.H. Jacobus en Augustinus.
Op het orgel van de kerk zit een man, een beetje smachtend te kijken, met een boek in zijn hand.
Ga je een mooi museum bezoeken, sta je verlekkerd naar de bibliotheek te kijken. De bibliotheek was gesloten, het was zondag, maar door de glazen deur kon ik toch een paar mooie foto’s maken. Over de collectie van de verzameling kan ik dan ook niets zeggen, maar de vormgeving, en vooral die mooi verlichte planken vond ik prachtig.
De bibliotheek van Museum Voorlinden in Wassenaar