Deze deur kon ik niet zomaar voorbij lopen.
Mijn eigen initialen op een raampje van een deur.
Deur met initialen
Schüler und Schülerin
We moesten er een stukje voor omrijden en een extra file voor lief nemen, maar dan heb je ook wat! Dit kunstwerk is gemaakt door scholieren van het Aloisiuskolleg in Bonn, als onderdeel van een kunstproject.
Begeleider van het project was Axel Kirch.
Aloisiuskolleg, Elisabethstraße, Bonn
Beeld is gemaakt in 2001
Mozaïek
In Freiburg zijn de stoepen bondgekleurd. In plaats van uithangborden hebben de winkels daar een mozaïek voor de deur. Dit is duidelijk de stoep voor een boekwinkel.
Stadtbücherei
Deze Stadtbücherei in Freiburg ziet er misschien minder spectaculair uit dan de enorme bibliotheek in Stuttgart, maar hij wordt wel druk gezocht zo te zien, door jong én oud.
Torenklok
Zo’n enorme torenklok blijft meestal onzichtbaar voor het grote publiek. Hier in Lindau staat hij te pronken naast de kerk. En dan zie je dat zo’n klok prachtig versierd is met kleine ornamentjes. Er zitten zelfs een paar boekentafereeltjes tussen.
Lezen om de hoek
Soms kom je in een gewoon straatje in een gewone woonwijk een mooi detail tegen. Dit reliëfje zag ik op onze wandeltocht door een buurtje in Stuttgart. Het gevelsteentje zit hier niet op de voorgevel, maar om de hoek, op de zijgevel van het huis.
Helfferichstraße, Stuttgart
Lezende reformatoren
Iedere stad heeft wel zo’n oude fontein of andere beeldengroep waar een paar lezende beelden bij zitten. Soms zijn het anonieme lezers. Hier zijn het twee reformatorische mannen. Links naast Jezus zit Johannes Brenz, een Württemberger reformator en rechts zit de bekende kerkhervormer Martin Luther.
Hospitalplatz, Stuttgart.
Sitzender Lesend
Voor de bibliotheek in Stuttgart zit deze man te lezen. Lezen is eigenlijk een groot woord, want hij zit meer om zich heen te kijken. Hij aanschouwt het leven om hem heen en kijkt wat er rondom de bibliotheek en op het plein gebeurt.
Het beeld Sitzender Lesend is van Fritz Nuss en is gemaakt in 1965.
Stadtbibliothek Stuttgart
Stuttgart heeft een prachtige bibliotheek. Van buiten is het een vierkante blokkendoos.
Als je binnenkomt, krijg je niet meteen de ruime indruk die de bibliotheek van buitenaf doet vermoeden. Maar schijn bedriegt.
De onderste drie verdiepingen zijn gebouwd om een hoge, lege hal met een lichtkoepel in het midden. De eerste dag dat ik er binnenstapje, dacht ik dan ook dat ik verkeerd zat. Ik kende de foto’s van de grote, open, witte ruimte en dit leek er bij lange na niet op. Maar ik zat wel degelijk goed. Je moet even verder kijken dan je neus lang is.
Het meest verrassende effect krijg je als je met de lift naar de bovenste verdieping gaat. Dan zie je in een keer dit.
Heel grappig vond ik dat er niet alleen zittend gelezen werd, maar ook staand en vooral lopend.
Op de website van de bibliotheek vond ik een duidelijke tekening van de opbouw van het gebouw.
Het diner in twee talen
In de bibliotheek Stuttgart vond ik twee uitgaven van Koch’s Het diner. In het kastje ‘Niederländische Literatur’ een Nederlandse uitgave en in de grote kast met romans de Duitse vertaling Angerichtet.
