Wereldberoemd in Korea

In Nederland is hij nauwelijks meer bekend, maar in Korea nog altijd wereldberoemd: Hendrick Hamel. Hij was een 17e eeuwse Nederlands zeevaarder, die bekend is geworden door het verslag van zijn schipbreuk en jarenlang verblijf in Korea. Hij was in Europa tijdenlang de enige bron van informatie over dat land. In Nederland is hij bijna vergeten, maar de (Zuid-)Koreanen zien Hamel als een nationale held omdat hij hun land bekendheid gaf in het Westen. Hij was, tot de komst van bondscoach van de Koreaanse voetbalploeg Guus Hiddink, de beroemdste Nederlander in Zuid-Korea.

Wie wijst hier de weg: Hamel of de ANWB-borden?
Het beeld is van Jaap Hartman en staat in Gorinchem op Havendijk bij Korenbrug.

Op Wikipedia vond ik deze foto van een gekleurd beeld. Zelf trof ik het beeld weer in originele staat.

Voor het laatst, voor het eerst

Voor het laatst op de TU Delft, voor het eerst in de UB.
Deze week studeerde mijn dochter af aan de TU Delft. Ze deed onderzoek naar energie-efficiënte robots. Na haar presentatie moest het studieboek over robotica nog even teruggebracht naar de bibliotheek. Ik was er nog niet eerder geweest, dus liep ik even met haar mee.

Het studiejaar is nog niet begonnen, haar teruggebrachte boek staat eenzaam in de kast.

Zoek de verschillen

De ‘Wachtkamer’ heet dit beeld, van Hans Bayens. Ik fotografeerde het jaren geleden een keer in Nieuwveen, maar de foto was niet mooi scherp. Toen ik een tijdje later opnieuw in Nieuwveen was om de foto over te maken, was het beeld weg. Bouwwerkzaamheden.
Ik heb het nooit meer teruggezien.
Tot voor kort. Want bij toeval kwam ik hetzelfde beeld op het spoor, nu in Leersum. Even dacht ik dat het precies hetzelfde beeld was, misschien wel dat uit Nieuwveen, maar dat is niet zo.
Zoek de verschillen.

Leersum, naast de Muziektent op het Kerkplein

Nieuwveen

Boeken-panorama

Boeken associeer je niet direct met een panorama-foto. Toch kun je ook van boeken een panorama-opname maken. Van een hele lange gang met boekenkasten bijvoorbeeld, of een heel lange boekenplank.

Deze maakte ik in de nieuwe bibliotheek Utrecht, op Neude. De bibliotheek zit daar in het oude pand van het postkantoor met heel lange gangen. Als je met je mobieltje een panorama-foto maakt krijg je dit effect. Het lijkt alsof de kast de hoek om gaat, maar het is echt één lange rechte gang.
Grapje: ik heb een van de boeken uit de kast laten vallen (met photoshop wel te verstaan).

Deze foto maakte ik van mijn eigen boekenkast. Ook hier een grapje: in het echt zijn de boeken aan de rechter kant natuurlijk ook gekleurd (ook weer een photoshop-geintje).

Lezen langs de Maas

Vóór de watersnood in Limburg, afgelopen maand, was de Maas een lieflijke rivier met een mooie fietsroute erlangs. Vlak voor de overstromingen fietste ik een paar dagen langs (en over) de Maas. En natuurlijk fotografeerde ik de lezende beeldjes die ik op mijn weg tegenkwam.

Dit lezende kindje staat in Cuijk. Oorspronkelijk stond het in de voortuin van de Aloysiusschool, een lagere jongensschool, maar de school is weg. Het staat nu een beetje verloren in het groen, aan de rand van een parkeerplaats.
Het beeldje is gemaakt door beeldend kunstenaar Felix van der Linden uit Vught. Mooi detail: of het beeldje een jongetje of een meisje is, is niet te zien. Felix van der Linden noemde het een meisje. Dat is in ieder geval opmerkelijk, het beeldje stond in de tuin van een jongensschool.

In Beesel, verder stroomopwaarts, staat dit lezende meisje. Zij staat nog wel voor de kleuterschool.
Het beeldje is van Pierre Schoenmakers uit Herten.

Nog iets verder naar het zuiden, in Stevensweert, vond ik dit heiligenbeeld boven de ingang van de Sint Stephanuskerk. Boven de heilige Stephanus de tekst: Sancte Stephane Ora Pro Nobis (Latijn: Heilige Stefanus, bid voor ons).

Weeshuis

Ik ben twee weeshuizen tegen gekomen in Franeker, en een armenhuis. Het zal vroeger geen gezellige boel geweest zijn in deze Friese stad. Op een van de voormalige weeshuizen hangt deze mooie gevelsteen, met een vader en moeder overste met boek.
De gevelsteen (1598) vermeldt dat prior Gerardus Agricola van klooster Klaarkamp veel goeds heeft gedaan voor de weeskinderen. 
Kwa stijl doet het denken aan de gevelstenen die ik fotografeerde in Bovenkarspel en Hoorn en ook in Londen.

Brommen en schrijven

Van 1952 tot aan zijn pensionering in 1978 werkte Rikus Attema als journalist voor de Harlinger Courant. Hij verzamelde het nieuws op straat. Dagelijks was hij op pad op zijn brommer, kranten in de fietstas, z’n pen in de aanslag om meteen het nieuws te kunnen noteren in zijn opschrijfboekje.

In Harlingen wordt hij geëerd met dit beeldje.
Het kwam tot stand naar een idee van kunstenaar Henk Zielstra.

Lahringen

Hij kwam uit Harlingen, Simon Vestdijk. En hij wordt dan ook op verschillende manieren geëerd en herdacht in een straatnaam, de naam van een school of een standbeeld.
Verstopt achter deze Bibliotheekbus staat zijn alter ego: Anton Wachter, de hoofdpersoon uit de Anton Wachter-reeks. Acht boeken die grotendeels spelen in Lahringen – verbastering van Harlingen. Terug tot Ina Damman is het bekendste, over de middelbare school-jaren van een verlegen, teruggetrokken puber.

Hoek Voorstraat – Sint Jacobstraat, Harlingen. Beeld van Suze Boschma-Berkhout, 1973.

Lezen in de gevangenis

De gevangenis associeer ik niet direct met lezen. Ik denk ook dat de meeste gevangenen geen grote lezers zijn. Verrassend vond ik het dan ook te lezen dat een van de meest geliefde baantjes onder gevangenen bibliotheekmedewerker is.

Dit ‘weetje’ is te zien in het Gevangenismuseum Veenhuizen.

Hoe grappig is het dat dbieb in Leeuwarden tegenwoordig in een voormalige gevangenis zit. De tralies zie je overal nog voor de ramen zitten, en de cellen zijn omgebouwd tot werk- of vergaderruimtes.

Willem Barentsz

Wij kennen hem van Nova Zembla. Maar veel meer dan dat weten we eigenlijk niet over Willem Barentsz (1549-1597). Hij was koopman en wetenschapper en hij maakte een atlas van de Middellandse Zee. Drie keer voer hij uit om via de Noord een doorgang naar Azië te vinden. De derde keer, in 1596, lukte het de noordpunt van Nova Zembla te ronden, maar daarna kwam zijn schip vast te zitten in het ijs. Van wrakhout, dat grotendeels afkomstig was van het eigen kapot gebeukte schip, werd een huis gebouwd. Hierin bracht de bemanning de winter door. De volgende lente werd een sloep gebouwd waarmee de opvarenden naar de bewoonde wereld konden terugkeren. Barentsz stierf een week na het vertrek. 

In zijn geboortedorp Formerum, op Terschelling, wordt hij herdacht met dit beeld. In zijn linkerhand heeft hij een boek, met zijn rechterhand tekent hij een kaart.

Het beeld staat aan de Badweg in Formerum. Het is gemaakt door Frans Ram en werd in 1996 onthuld.