Boekenhuis

Op weg naar een beeld van Simon Vestdijk in Doorn kwamen we dit grappige huis tegen. Einstein zit voor het raam, tegenover Mozart. En boven is een heel grote bibliotheek.
Bedrogen ogen! Het zal binnen wel een bouwval zijn, van buiten ziet het er mooi uit. 

Huis aan de Driebergsestraatweg in Doorn

Simon Vestdijk

Hij groeide op in Friesland, studeerde medicijnen in Amsterdam, werd scheepsarts maar gaf zijn artsenbestaan al snel op om zich helemaal aan het schrijven te wijden, vestigde zich vlak voor de oorlog in Doorn, overleed in Utrecht en ligt begraven in Den Haag: Simon Vestdijk (1898-1971). 
In Doorn, naast de kerk, wordt hij geëerd met een standbeeld. 
Weliswaar geen lezend beeld, maar een schrijvend beeld leest indirect natuurlijk ook.

Een beeld van Jaap te Kiefte, onthuld door Mieke Vestdijk, maart 2013.

Dagje Deventer Boekenstad

Een dagje Deventer leverde twee mooie uithangborden op. Een oude bij de Bibliotheek aan de Brink. 

En een mooie van het antiquariaat Het Gelezen Boek, in de Boerhaavestraat.

Deventer stad van koek en boek! Naast de beroemde Deventer Koek is de stad van oudsher ook bij uitstek een Boekenstad. Al vele eeuwen worden hier boeken gemaakt, bewaard en verkocht. Dat was al zo in de 15e eeuw en dat is nog steeds zo. Deventer kent een groot aantal uitgeverijen en drukkerijen en organiseert ieder jaar de beroemde Deventer Boekenmarkt, de grootste boekenmarkt van Europa (1e zondag van augustus). Deventer heeft twee grote bibliotheken: de Bibliotheek Deventer en de Athenaeumbibliotheek, de oudste wetenschappelijke bibliotheek van Nederland.

Karlsruhe

Karlsruhe, we zijn er heel vaak langs gereden, op weg naar Frankrijk, Zwitserland, Italië. Het is er altijd druk, twee belangrijke Autobahnen komen daar samen. Dus flink opletten op het verkeer, om je heen kijken is er even niet bij. Karlsruhe heeft voor mij dus niet de naam van het rustige Karelsrust.
Dit jaar zijn we echt in de stad geweest. De stad doet z’n naam eer aan: prettige stad, gezellig centrum dat grenst aan een park met een Slot; de stad straalt rust uit.
Lezende beelden heb ik er niet gevonden, wel een schrijvend beeld, van Wilhelm Lübke, Professor der Kunstgeschichte. Hij staat naast de Fakultät für Architektur, in de Englerstrasse.

Bücher-Oase

In Duitsland zie je soms oude telefooncellen die zijn omgetoverd tot een boekenkast.
In Karlsruhe vond ik er een. En ik kwam ook een soort vitrine tegen, gevuld met boeken. Heerlijk om in te grasduinen.

Lezen in De Pruimengaard

Bij toeval kwam ik de beeldentuin op het spoor: De Pruimengaard in Wijk bij Duurstede. Ik was op zoek naar informatie over Gerreke van Veen; ik had gehoord dat zij lezende beelden maakt. Dit jaar exposeert zij in de Pruimengaard, een mooie, kleine boomgaard, met tussen de pruimenbomen beelden van diverse kunstenaars. Natuurlijk viel ik vooral voor de lezende beeldjes. Ik heb er zelfs een gekocht: ‘Boeken van opzij’. 

Maar deze vond ik ook erg leuk:

V.l.n.r. Boek in ’t lood, Wereldwijds, Rugdekking

In Almelo is altijd wat te doen…

Het stoplicht springt op rood, het stoplicht springt op groen, in Almelo is altijd wat te doen…! 
Dit lezende beeldje fotograferen, bijvoorbeeld. 
Herman Finkers heeft Almelo wel op de kaart gezet met z’n stoplichten.

Het ‘Lezend meisje op de bank’ van Jürgen Ebert staat in de Spinnerij in Almelo.
Op de plaquette staat: Aangekocht door woningstichting St. Joseph in het kader van het vernieuwde Sluitersveld. Op 12 juni 2008 onthuld door de heer A. Sjoers, wethouder Stadsontwikkeling van de gemeente Almelo. 

Boekhandel of viswinkel

Deze winkel heet Snoek, meer een naam voor een viskraam. Maar het is een boekhandel, in Rotterdam aan de Meent (of zeg je op de Meent, of in de Meent?) 
De deur in de vorm van het poortje vind ik zo apart. 

Lezend beeldje in Reykjavik

IJsland is een prachtig land, met overweldigende natuur, prachtige watervallen, heerlijke hete bronnen, bijzondere geisers en eindeloos veel bergen. En ook een land waar veel schrijvers wonen en veel gelezen wordt. Maar lezende beelden zijn met een kaarsje te zoeken. Op onze laatste reisdag vond ik in de Hallgrímskirkja in Reykjavik dit lieve beeldje. 

Het beeldje is gemaakt ter herinnering aan Katrínu Jónasdóttir. Wie zij is, daar ben ik nog niet achter.