Als ik deze foto niet zelf had gemaakt, en ik had moeten raden waar het was, had ik gezegd: Oost-Berlijn voor de wende.
Maar het is gewoon op het Amstel Station.
Auteur archieven: Mirjam
Boek met achterhoofd
Eindelijk weer eens een boekface-foto gemaakt. Of beter gezegd, een boek-achterhoofd-foto. Want Bruid van Argentinië heeft een cover met de mooie rug van een jonge meid.
Lezen op het klimrek
Het is koud op het Museumplein, toch vind ik nog een lezende vrouw. Met haar zoontje zit ze op het klimrek; hij slingert als een aapje rond, zij zit rustig met haar mobieltje.
‘Nederland Leest’ een boekface
Maarten ’t Hart staat deze maand centraal in de Bibliotheek. Met Een vlucht regenwulpen is hij het gezicht van Nederland Leest. Achter dit gezicht zit nog een gezicht… een mooie boekface!
En hier het boek zoals de Bibliotheekleden hem deze maand cadeau krijgen.
Boekface met kopje
Je kunt natuurlijk heel leuk boekfacen met hoofden, maar je kunt ook heel leuk boekfacen met kopjes…
Books
Books is natuurlijk niet alleen ‘ouderwets’ papieren leesvoer. Op mobieltjes kunnen we ook boeken lezen. Maar of deze kinderen verdiept zijn in een spannend verhaal betwijfel ik.
Dagje Delft
Delft associeer ik met natuurlijk de TU, het beroemde kogelgat in de Prinsenhof en het praalgraf van Willem van Oranje in de Nieuwe Kerk. Maar dat in Delft ook een beeld van Hugo de Groot staat – of Hugo Grotius zoals hij chique wordt genoemd – dat had ik niet bedacht. Hugo de Groot en zijn boekenkist is voor eeuwig verbonden met Slot Loevestein, zo’n 80 kilometer verderop. Toch nog best een eindje gaans in de 17e eeuw. Maar even googelen leert me dat Hugo de Groot in Delft is geboren (1583). En dus staat er een groot standbeeld van hem (met boek!) op de Markt voor de Nieuwe Kerk.
Vier uur in de trein voor een lezend beeld
Vier uur in de trein voor een lezend beeld, en ook nog eens vier uur terug. Het is eigenlijk gekkenwerk…
Vorig jaar was vriendin José in Zwitserland en maakte daar een kiekje voor me van een lezend beeldje. Toen we besloten dit jaar in Zwitserland te gaan treinen, heb ik natuurlijk meteen even gespiekt waar dat stadje met dat beeldje was. Helaas, hemelsbreed niet zover van onze standplaats vandaan, maar bergtreintjes rijden nu eenmaal geen 120 kilometer per uur. Vier uur in de trein kon ik mijn familie niet aandoen.
Toen ik nog eens ging googelen vond ik in datzelfde plaatsje nog een lezend beeld. En zelfs leek het of er ook nog een derde beeld stond. Zou ik man en kinderen dan toch meekrijgen.
Ja dus! Op naar Bad Ragaz.
Van dit beeld heb ik niet kunnen vinden wie de maker is. De andere drie beelden zijn allemaal van Kurt Laurenz Metzler, een Duitse kunstenaar die in Bad Ragaz een paar keer heeft geëxposeerd tijdens Schweizer Triennale der Skulptur.
The bench
Zeitungsleser
Lezen in de modeltrein
Het heeft in 50 jaar niet zo veel geregend in Zwitserland. We moeten deze vakantie dus op zoek naar overdekte activiteiten. We treinen van chocoladefabriek en kaasmakerij naar museum en overdekte winkelgalerij. In Luzern doen we het Verkehrshaus aan, met levensgrote vliegtuigen en piepkleine modeltreintjes. Ik kan het niet laten om van het lezende echtpaar in de Trans Europ Express een fotootje te nemen.
Genève, stad van de uurwerken én van ‘het woord’
We doen een dagje Genève. Stad waar mijn opa horloges leerde maken. En niet zomaar horloges, nee, hij zat echt op de school van Patek Philippe.
Het is leuk om door de Rue de Rhône te lopen en al die dure zaken te zien. Maar stiekem kom ik natuurlijk voor de lezende beelden. Mijn broer kwam deze winter dit beeld op het spoor: L’immigré van Ousmane Sow uit Dakar. ‘Clandestins: afin que leur silence devienne parlant’.
En wie schetst mijn verbazing als ik Jean Jacques Rousseau zie met boek en pen. Ik associeer hem met Frankrijk, niet met Zwitserland. Maar via Google lees ik dat zijn wieg in Genève heeft gestaan; zijn vader was, jawel, horlogemaker. Tot z’n 16e jaar heeft hij er gewoond. Daarna is hij vertrokken.
Het was even zoeken naar een goed standpunt, andere gezichtspunten brengen het standbeeld misschien beter in beeld, maar ik wilde natuurlijk de beroemde klok van Patek Philippe wel op de achtergrond.
En natuurlijk kan het beroemde beeld van Calvijn en zijn kornuiten niet ontbreken in deze Genève-verzameling. Heren met een boek. Als ‘lezen’ en ‘het woord’ voor een stroming belangrijk was, was het wel voor de reformatie. In de ‘Mur des Réformateurs’ zijn de mannen te zien die een belangrijke rol speelden in de reformatie: Guillaume Farel, Johannes Calvijn, Théodore de Bèze en John Knox.
