El Lector staat in de Calle de San Justo, voor de gemeentelijke openbare bibliotheek van Iván de Vargas, patroonheilige van de stad. De bibliotheek is gespecialiseerd is in collecties over Madrid.
Hombre Sentado zit tegen de muur van het Santa Bárbara Secundair Onderwijscentrum, waar vroeger het oude Vargas-paleis stond. Het beeld werd gemaakt voor de herinrichting van het plein, Plaza de la Paja, in 1997.
Beide beelden zijn van Spaanse kunstenaar Félix Hernando García.
Op 23 april 1984, Boekendag, onthulde de burgemeester van Madrid dit lieflijke beeld. Het monumentje is opgedragen aan ‘Los Libreros Españoles al libro y sus creadores’ (alle Spaanse boekverkopers, het boek en zijn makers). In zijn speech benadrukte de burgemeester het belang van lezen: ‘Een perfecte stad is een stad die geschikt is om te praten en te lezen.’
Het beeld staat aan de Paseo de Recoletos. Op de achtergrond de Nationale Bibliotheek van Spanje. Het beeld is van de hand van Manuel García Buciños.
Spanje associeer ik niet direct met lezen. Van de Scandinaviërs wordt gezegd dat het lezende volken zijn. Daar is het de hele lange winter koud en donker, wat moet je anders dan lezen. Maar Spanje, waar het leven zich buiten afspeelt, is veel minder een lezend land. Toch staat Madrid vol boekenbeelden. Deze dame bijvoorbeeld op het Plaza del Dos de Mayo.
‘Las lectural del Dos de Mayo’ heet het beeld, ‘De lezingen van de 2e mei’. Maar het wordt ook wel de ‘Verstokte lezer’ genoemd, omdat ze daar zo onbeweeglijk zit te lezen. Het beeld is gemaakt door Emilio Velilla in 1999.
Dos de Mayo Op 2 mei vieren de inwoners van Madrid de Día de la Comunidad de Madrid. Er wordt stilgestaan bij 2 mei 1808 toen het volk in Madrid de wapens oppakte om te rebelleren tegen de Franse bezetting en erin slaagde het Franse leger te verdrijven uit de stad.
Una mujer, un voto (één vrouw, één stem) is de titel van het boek dat Clara Campoamo hier in haar hand heeft.
Clara Campoamor Rodríguez (1888 – 1972) werd geboren in Madrid en was politica, advocaat en schrijfster. Ze was een van de belangrijkste pleitbezorgers van het vrouwenkiesrecht in Spanje.
Halverwege de jaren 30 was ze korte tijd minister, maar moest al snel het land ontvluchtte vanwege de Spaanse Burgeroorlog. Ze woonde en werkte eerst een aantal jaren als vertaler in Argentinië en is later naar Zwitserland verhuisd, waar ze zich vestigde als advocaat. Campoamor stierf in ballingschap in Lausanne. Ze werd later herbegraven in Donostia-San Sebastián.
Het beeld staat aan de zeepromenade in Donostia-San Sebastián, op het plein dat naar haar vernoemd is, Clara Campoamor Plaza. Het beeld is gemaakt door Dora Salazar, 2011
Het is vandaag Día del Libro in Spanje, Boekendag. De oorsprong van Boekendag gaat terug tot 1926 toen in Barcelona het idee ontstond voor een dag om hulde te brengen aan het boek en zijn auteurs.
Gekozen is voor 23 april omdat op 23 april 1616 zowel Cervantes als Shakespeare stierven. Ook een aantal andere vooraanstaande schrijvers, waaronder Vladimir Nabokov, werden op 23 april geboren of zijn gestorven.
In Spanje is Boekendag een dag waarop je vrienden, familie of geliefden verrast met een mooi boek. Overal zijn boekstalletjes op straat en er zijn veel literaire activiteiten. In Catalonië valt deze dag samenvalt met Sant Jordi – Sint Joris – de patroonheilige van Catalonië. Daar geven mensen elkaar naast een boek ook een (rode) roos ten teken van vriendschap.
UNESCO heeft 23 april ook uitgeroepen tot Wereldboekendag, maar ik ken Boekendag op 23 april alleen uit Spanje.
Boekwinkel in Bilbao. Libreria is Boekwinkel in het Spaans, Liburu denda is Boekhandel in het Baskisch.
Twee boekwinkels in Donostia (San Sebastían).
En een paar boekwinkels en een gewezen boekwinkel in Madrid.
Voor het eerst zijn we in Bilbao, Baskenland. Hier spreken ze naast Spaans ook Baskisch, of ‘Euskara’ zoals de taal in het Baskisch heet. Het is een heel oude taal, die niet verwant is met enige andere Indo-Europese taal. Ongeveer 800.000 mensen spreken en lezen Baskisch.
Zou het boekje dat dit kind aan het lezen is in het Baskisch of in het Spaans zijn geschreven?
Het beeldje staat in de Alameda Conde de Arteche / Artetxe Kondearen Zumarkalea De stad is officieel tweetalig, zo hebben alle straten een Spaanse en een Baskische naam.
Ook het bordje bij het beeld is tweetalig: ‘Leyendo’ (betekent zowel in Spaans als in Baskisch: Lezing) Joaquín Lucarini (de kunstenaar) Marzo 2002ko Martxoa (Maart 2002 in Spaans en Baskisch (de uitgang ko achter het jaartal is een Baskische uitgang)
Wat is reflectie een mooi thema om mee te werken. Ik kreeg allemaal leuke ideeën. Van letterlijke reflectie in een spiegel, en daar dan weer mee gaan fotoshoppen, tot subtiele reflectie in een bril. Ook daar kwam enig photoshoppen bij kijken.
Bij de fotoclub was het thema tegenstelling. Daar kun je natuurlijk van alles mee, groot-klein, hoog-laag, scherp-onscherp. Ik koos voor zwart-wit. En dan niet in de vorm van een zwart-wit foto, maar echt zwart naast wit. M’n boekenkast heb ik er vier keer voor verbouwd.
Ik ben er heel vaak binnen geweest, en nog veel vaker langs gekomen. Maar de uithangborden van dit bekende antiquariaat in Amsterdam, Kok Boeken, waren me nog nooit opgevallen.
