Horlogestad La Chaud-de-Fonds

La Chaud-de-Fonds in de Jura is een belangrijke horlogestad. Bijzonder, want de stad ligt op 1000 meter hoogte, best hoog voor een grote stad. Het is dan ook de hoogstgelegen stad van Zwitserland. Dat de horloge-industrie hier is ontstaan heeft met twee factoren te maken. In de winter, als het land onder een dik pak sneeuw lag, hadden de boeren het niet druk. Zij gebruikten hun tijd voor houtsnijwerk. Daarnaast was Zwitserland een belangrijk toevluchtsoord voor Hugenoten die uit Frankrijk moesten vluchten. De klokkenmakers en instrumentenmakers vluchtten veelal naar de Jura. De traditie van het houtsnijwerk uit de streek in combinatie met de gevluchte klokkenmakers, maakte dat deze streek zich vanaf eind 18e eeuw tot klokkenstreek kon ontwikkelen, met de beroemde koekoeksklokken.
Het maken van klokken en horloges is nog steeds de grote drijfveer van deze streek. Zo levert de horlogemakerij Fonderie Sandoz klokken voor de schaatswedstrijden van de Olympische Spelen en zijn er grote namen gevestigd zoals Tissot en Longines.

Ik wilde deze stad graag bezoeken, omdat mijn grootvader horlogemaker was. Weliswaar heeft hij z’n opleiding niet hier gehad, maar in de andere horlogestad, Genève, toch zal hij ook deze stad zo nu en dan bezocht hebben tijdens zijn Zwitserse jaren.
Maar de stad viel me wat tegen. Het oorspronkelijke dorp werd ruim twee eeuwen geleden door brand verwoest. De stad is toen helemaal opnieuw opgebouwd volgens een dambordpatroon. Heel praktisch voor de doorstroom van het verkeer, alle straten zijn eenrichting, maar weinig gezellig; geen oude pleintjes, smalle steegjes of scheefstaande torentjes.

Gelukkig trof ik wel drie lezende beelden in de stad. Een lezende jonge vrouw voor de bibliotheek, aan de Rue du Progrès.

Een standbeeld van Guillaume Farel, een van de Reformateurs van Zwitserland. Hij staat voor de Temple Farel, ook in de Rue du Progrès, schuin tegenover de bibliotheek.
Ik noemde hem al eerder bij de Reformatie.

En een mooi tableau aan de Avenue Léopold-Robert.
Nog een aardig weetje. Deze laan ligt op 991 meter en is daarmee een van de laagstgeleden straten van La Chaud-de-Fonds. De bomen in het midden worden ieder jaar gesnoeid op precies 1000 meter boven zeeniveau.